rozporządzać

Polish

Etymology

From rozporządzić +‎ -ać.

Pronunciation

• IPA^(key): /rɔs.pɔˈʐɔn.d͡zat͡ɕ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔnd͡zat͡ɕ
• Syllabification: roz‧po‧rzą‧dzać

Verb

rozporządzać impf (perfective rozporządzić)

1. (transitive) to command (someone), to dispose of (something) (to decide what will happen to) [with instrumental]
   • 2018 January 13, Mikołaj Malecki, Paweł Marcin Dudek, “Płatność cudzą kartą to kradzież z włamaniem”, in Rzeczpospolita‎^[1], archived from the original on 2022-06-20:

     Osoba uwierzytelniająca transakcję przez zbliżenie karty do czytnika nie doprowadza bowiem kasjera do rozporządzenia mieniem, a kasjer obsługujący transakcję nie rozporządza cudzym mieniem.

     A person who authorizes a transaction by putting their card on the scanner, after all, is not letting the cashier dispose of their property, while the cashier operating the transaction is not disposing of another person's property.

2. (transitive) to have at one's disposal, to manage (to be able to decide what will happen to) [with instrumental]
3. (reflexive with się) to manage something without asking others

Conjugation

Conjugation of rozporządzać impf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		rozporządzać
present tense	1st	rozporządzam			rozporządzamy
	2nd	rozporządzasz			rozporządzacie
	3rd	rozporządza			rozporządzają
	impersonal	rozporządza się
past tense	1st	rozporządzałem, -(e)m rozporządzał	rozporządzałam, -(e)m rozporządzała	rozporządzałom, -(e)m rozporządzało	rozporządzaliśmy, -(e)śmy rozporządzali	rozporządzałyśmy, -(e)śmy rozporządzały
	2nd	rozporządzałeś, -(e)ś rozporządzał	rozporządzałaś, -(e)ś rozporządzała	rozporządzałoś, -(e)ś rozporządzało	rozporządzaliście, -(e)ście rozporządzali	rozporządzałyście, -(e)ście rozporządzały
	3rd	rozporządzał	rozporządzała	rozporządzało	rozporządzali	rozporządzały
	impersonal	rozporządzano
future tense	1st	będę rozporządzał, będę rozporządzać	będę rozporządzała, będę rozporządzać	będę rozporządzało, będę rozporządzać	będziemy rozporządzali, będziemy rozporządzać	będziemy rozporządzały, będziemy rozporządzać
	2nd	będziesz rozporządzał, będziesz rozporządzać	będziesz rozporządzała, będziesz rozporządzać	będziesz rozporządzało, będziesz rozporządzać	będziecie rozporządzali, będziecie rozporządzać	będziecie rozporządzały, będziecie rozporządzać
	3rd	będzie rozporządzał, będzie rozporządzać	będzie rozporządzała, będzie rozporządzać	będzie rozporządzało, będzie rozporządzać	będą rozporządzali, będą rozporządzać	będą rozporządzały, będą rozporządzać
	impersonal	będzie rozporządzać się
conditional	1st	rozporządzałbym, bym rozporządzał	rozporządzałabym, bym rozporządzała	rozporządzałobym, bym rozporządzało	rozporządzalibyśmy, byśmy rozporządzali	rozporządzałybyśmy, byśmy rozporządzały
	2nd	rozporządzałbyś, byś rozporządzał	rozporządzałabyś, byś rozporządzała	rozporządzałobyś, byś rozporządzało	rozporządzalibyście, byście rozporządzali	rozporządzałybyście, byście rozporządzały
	3rd	rozporządzałby, by rozporządzał	rozporządzałaby, by rozporządzała	rozporządzałoby, by rozporządzało	rozporządzaliby, by rozporządzali	rozporządzałyby, by rozporządzały
	impersonal	rozporządzano by
imperative	1st	niech rozporządzam			rozporządzajmy
	2nd	rozporządzaj			rozporządzajcie
	3rd	niech rozporządza			niech rozporządzają
active adjectival participle		rozporządzający	rozporządzająca	rozporządzające	rozporządzający	rozporządzające
passive adjectival participle		rozporządzany	rozporządzana	rozporządzane	rozporządzani	rozporządzane
contemporary adverbial participle		rozporządzając
verbal noun		rozporządzanie

Further reading

• rozporządzać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• rozporządzać in Polish dictionaries at PWN