rozpiąć

Polish

Etymology

From roz- +‎ piąć.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈrɔs.pjɔɲt͡ɕ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔspjɔɲt͡ɕ
• Syllabification: roz‧piąć

Verb

rozpiąć pf (imperfective rozpinać)

1. (transitive) to unfasten, to undo, to unbutton, to unzip

Conjugation

Conjugation of rozpiąć pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		rozpiąć
future tense	1st	rozepnę			rozepniemy
	2nd	rozepniesz			rozepniecie
	3rd	rozepnie			rozepną
	impersonal	rozepnie się
past tense	1st	rozpiąłem, -(e)m rozpiął	rozpięłam, -(e)m rozpięła	rozpięłom, -(e)m rozpięło	rozpięliśmy, -(e)śmy rozpięli	rozpięłyśmy, -(e)śmy rozpięły
	2nd	rozpiąłeś, -(e)ś rozpiął	rozpięłaś, -(e)ś rozpięła	rozpięłoś, -(e)ś rozpięło	rozpięliście, -(e)ście rozpięli	rozpięłyście, -(e)ście rozpięły
	3rd	rozpiął	rozpięła	rozpięło	rozpięli	rozpięły
	impersonal	rozpięto
conditional	1st	rozpiąłbym, bym rozpiął	rozpięłabym, bym rozpięła	rozpięłobym, bym rozpięło	rozpięlibyśmy, byśmy rozpięli	rozpięłybyśmy, byśmy rozpięły
	2nd	rozpiąłbyś, byś rozpiął	rozpięłabyś, byś rozpięła	rozpięłobyś, byś rozpięło	rozpięlibyście, byście rozpięli	rozpięłybyście, byście rozpięły
	3rd	rozpiąłby, by rozpiął	rozpięłaby, by rozpięła	rozpięłoby, by rozpięło	rozpięliby, by rozpięli	rozpięłyby, by rozpięły
	impersonal	rozpięto by
imperative	1st	niech rozepnę			rozepnijmy
	2nd	rozepnij			rozepnijcie
	3rd	niech rozepnie			niech rozepną
passive adjectival participle		rozpięty	rozpięta	rozpięte	rozpięci	rozpięte
anterior adverbial participle		pozpiąwszy
verbal noun		rozpięcie

Further reading

• rozpiąć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• rozpiąć in Polish dictionaries at PWN