rozpałka

Polish

Etymology

From rozpalić +‎ -ka.

Pronunciation

• IPA^(key): /rɔsˈpaw.ka/
• Rhymes: -awka
• Syllabification: roz‧pał‧ka

Noun

rozpałka f

1. kindling, tinder

   Synonym: podpałka

Declension

Declension of rozpałka

	singular	plural
nominative	rozpałka	rozpałki
genitive	rozpałki	rozpałek
dative	rozpałce	rozpałkom
accusative	rozpałkę	rozpałki
instrumental	rozpałką	rozpałkami
locative	rozpałce	rozpałkach
vocative	rozpałko	rozpałki

Related terms

verbs

• rozpalać
• rozpalić

 

Further reading

• rozpałka in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• rozpałka in Polish dictionaries at PWN