rozkminić

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From roz- +‎ kminić.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /rɔsˈkmi.ɲit͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -iɲit͡ɕ
  • Syllabification: roz‧kmi‧nić

Verb

[edit]

rozkminić pf (imperfective rozkminiać)

  1. (transitive, colloquial) to figure out (to come to understand; to discover or find a solution; to deduce)

Conjugation

[edit]
Conjugation of rozkminić pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive rozkminić
future tense 1st rozkminię rozkminimy
2nd rozkminisz rozkminicie
3rd rozkmini rozkminią
impersonal rozkmini się
past tense 1st rozkminiłem,
-(e)m rozkminił
rozkminiłam,
-(e)m rozkminiła
rozkminiłom,
-(e)m rozkminiło
rozkminiliśmy,
-(e)śmy rozkminili
rozkminiłyśmy,
-(e)śmy rozkminiły
2nd rozkminiłeś,
-(e)ś rozkminił
rozkminiłaś,
-(e)ś rozkminiła
rozkminiłoś,
-(e)ś rozkminiło
rozkminiliście,
-(e)ście rozkminili
rozkminiłyście,
-(e)ście rozkminiły
3rd rozkminił rozkminiła rozkminiło rozkminili rozkminiły
impersonal rozkminiono
conditional 1st rozkminiłbym,
bym rozkminił
rozkminiłabym,
bym rozkminiła
rozkminiłobym,
bym rozkminiło
rozkminilibyśmy,
byśmy rozkminili
rozkminiłybyśmy,
byśmy rozkminiły
2nd rozkminiłbyś,
byś rozkminił
rozkminiłabyś,
byś rozkminiła
rozkminiłobyś,
byś rozkminiło
rozkminilibyście,
byście rozkminili
rozkminiłybyście,
byście rozkminiły
3rd rozkminiłby,
by rozkminił
rozkminiłaby,
by rozkminiła
rozkminiłoby,
by rozkminiło
rozkminiliby,
by rozkminili
rozkminiłyby,
by rozkminiły
impersonal rozkminiono by
imperative 1st niech rozkminię rozkmińmy
2nd rozkmiń rozkmińcie
3rd niech rozkmini niech rozkminią
passive adjectival participle rozkminiony rozkminiona rozkminione rozkminieni rozkminione
anterior adverbial participle rozkminiwszy
verbal noun rozkminienie

Derived terms

[edit]
nouns
[edit]
nouns

Further reading

[edit]
  • rozkminić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • rozkminić in Polish dictionaries at PWN