rozdzierający

Polish

Etymology

From rozdzierać +‎ -ący.

Pronunciation

• IPA^(key): /rɔz.d͡ʑɛ.raˈjɔn.t͡sɘ/
• Rhymes: -ɔnt͡sɘ
• Syllabification: roz‧dzie‧ra‧ją‧cy

Adjective

rozdzierający (comparative bardziej rozdzierający, superlative najbardziej rozdzierający, derived adverb rozdzierająco)

1. agonizing, excruciating (extremely painful)
2. piercing, earsplitting, shrill

Declension

Declension of rozdzierający (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	rozdzierający		rozdzierająca	rozdzierające	rozdzierający	rozdzierające
genitive	rozdzierającego		rozdzierającej	rozdzierającego	rozdzierających
dative	rozdzierającemu		rozdzierającej	rozdzierającemu	rozdzierającym
accusative	rozdzierającego	rozdzierający	rozdzierającą	rozdzierające	rozdzierających	rozdzierające
instrumental	rozdzierającym		rozdzierającą	rozdzierającym	rozdzierającymi
locative	rozdzierającym		rozdzierającej	rozdzierającym	rozdzierających

Participle

rozdzierający (active adjectival)

1. active adjectival participle of rozdzierać

Further reading

• rozdzierający in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• rozdzierający in Polish dictionaries at PWN