rozczepić

Polish

Etymology

From roz- +‎ czepić.

Pronunciation

• IPA^(key): /rɔsˈt͡ʂɛ.pit͡ɕ/
• Rhymes: -ɛpit͡ɕ
• Syllabification: roz‧cze‧pić

Verb

rozczepić pf (imperfective rozczepiać)

1. (transitive) to unhook, to detach
2. (reflexive with się) to become unhooked, to become detached

Conjugation

Conjugation of rozczepić pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		rozczepić
future tense	1st	rozczepię			rozczepimy
	2nd	rozczepisz			rozczepicie
	3rd	rozczepi			rozczepią
	impersonal	rozczepi się
past tense	1st	rozczepiłem, -(e)m rozczepił	rozczepiłam, -(e)m rozczepiła	rozczepiłom, -(e)m rozczepiło	rozczepiliśmy, -(e)śmy rozczepili	rozczepiłyśmy, -(e)śmy rozczepiły
	2nd	rozczepiłeś, -(e)ś rozczepił	rozczepiłaś, -(e)ś rozczepiła	rozczepiłoś, -(e)ś rozczepiło	rozczepiliście, -(e)ście rozczepili	rozczepiłyście, -(e)ście rozczepiły
	3rd	rozczepił	rozczepiła	rozczepiło	rozczepili	rozczepiły
	impersonal	rozczepiono
conditional	1st	rozczepiłbym, bym rozczepił	rozczepiłabym, bym rozczepiła	rozczepiłobym, bym rozczepiło	rozczepilibyśmy, byśmy rozczepili	rozczepiłybyśmy, byśmy rozczepiły
	2nd	rozczepiłbyś, byś rozczepił	rozczepiłabyś, byś rozczepiła	rozczepiłobyś, byś rozczepiło	rozczepilibyście, byście rozczepili	rozczepiłybyście, byście rozczepiły
	3rd	rozczepiłby, by rozczepił	rozczepiłaby, by rozczepiła	rozczepiłoby, by rozczepiło	rozczepiliby, by rozczepili	rozczepiłyby, by rozczepiły
	impersonal	rozczepiono by
imperative	1st	niech rozczepię			rozczepmy
	2nd	rozczep			rozczepcie
	3rd	niech rozczepi			niech rozczepią
passive adjectival participle		rozczepiony	rozczepiona	rozczepione	rozczepieni	rozczepione
anterior adverbial participle		rozczepiwszy
verbal noun		rozczepienie

Further reading

• rozczepić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• rozczepić in Polish dictionaries at PWN