rozczarowany

Polish

Etymology

From rozczarować +‎ -any.

Pronunciation

• IPA^(key): /rɔs.t͡ʂa.rɔˈva.nɘ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -anɘ
• Syllabification: roz‧cza‧ro‧wa‧ny

Adjective

rozczarowany (comparative bardziej rozczarowany, superlative najbardziej rozczarowany, no derived adverb)

1. disappointed (defeated of expectations or hope)

   Synonym: zawiedziony

Declension

Declension of rozczarowany (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	rozczarowany		rozczarowana	rozczarowane	rozczarowani	rozczarowane
genitive	rozczarowanego		rozczarowanej	rozczarowanego	rozczarowanych
dative	rozczarowanemu		rozczarowanej	rozczarowanemu	rozczarowanym
accusative	rozczarowanego	rozczarowany	rozczarowaną	rozczarowane	rozczarowanych	rozczarowane
instrumental	rozczarowanym		rozczarowaną	rozczarowanym	rozczarowanymi
locative	rozczarowanym		rozczarowanej	rozczarowanym	rozczarowanych

Related terms

nouns

• rozczarowanie

 

verbs

• rozczarować pf
• rozczarowywać impf

 

Participle

rozczarowany (passive adjectival)

1. masculine singular passive adjectival participle of rozczarować

Further reading

• rozczarowany in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• rozczarowany in Polish dictionaries at PWN