rozbitek

Polish

Etymology

From rozbić +‎ -ek.

Pronunciation

• IPA^(key): /rɔzˈbi.tɛk/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -itɛk
• Syllabification: roz‧bi‧tek

Noun

rozbitek m pers

1. castaway

Declension

Declension of rozbitek

	singular	plural
nominative	rozbitek	rozbitkowie/rozbitki (deprecative)
genitive	rozbitka	rozbitków
dative	rozbitkowi	rozbitkom
accusative	rozbitka	rozbitków
instrumental	rozbitkiem	rozbitkami
locative	rozbitku	rozbitkach
vocative	rozbitku	rozbitkowie

Related terms

verb

• rozbić

 

Further reading

• rozbitek in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• rozbitek in Polish dictionaries at PWN