rozżalić

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From roz- +‎ żalić.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /rɔzˈʐa.lit͡ɕ/
  • Rhymes: -alit͡ɕ
  • Syllabification: roz‧ża‧lić

Verb

[edit]

rozżalić pf (imperfective rozżalać)

  1. (transitive) to disappoint, to displease, to dissatisfy
  2. (reflexive with się) to be disappointed, to be displeased, to be dissatisfied

Conjugation

[edit]
Conjugation of rozżalić pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive rozżalić
future tense 1st rozżalę rozżalimy
2nd rozżalisz rozżalicie
3rd rozżali rozżalą
impersonal rozżali się
past tense 1st rozżaliłem,
-(e)m rozżalił
rozżaliłam,
-(e)m rozżaliła
rozżaliłom,
-(e)m rozżaliło
rozżaliliśmy,
-(e)śmy rozżalili
rozżaliłyśmy,
-(e)śmy rozżaliły
2nd rozżaliłeś,
-(e)ś rozżalił
rozżaliłaś,
-(e)ś rozżaliła
rozżaliłoś,
-(e)ś rozżaliło
rozżaliliście,
-(e)ście rozżalili
rozżaliłyście,
-(e)ście rozżaliły
3rd rozżalił rozżaliła rozżaliło rozżalili rozżaliły
impersonal rozżalono
conditional 1st rozżaliłbym,
bym rozżalił
rozżaliłabym,
bym rozżaliła
rozżaliłobym,
bym rozżaliło
rozżalilibyśmy,
byśmy rozżalili
rozżaliłybyśmy,
byśmy rozżaliły
2nd rozżaliłbyś,
byś rozżalił
rozżaliłabyś,
byś rozżaliła
rozżaliłobyś,
byś rozżaliło
rozżalilibyście,
byście rozżalili
rozżaliłybyście,
byście rozżaliły
3rd rozżaliłby,
by rozżalił
rozżaliłaby,
by rozżaliła
rozżaliłoby,
by rozżaliło
rozżaliliby,
by rozżalili
rozżaliłyby,
by rozżaliły
impersonal rozżalono by
imperative 1st niech rozżalę rozżalmy
2nd rozżal rozżalcie
3rd niech rozżali niech rozżalą
passive adjectival participle rozżalony rozżalona rozżalone rozżaleni rozżalone
anterior adverbial participle rozżaliwszy
verbal noun rozżalenie

Derived terms

[edit]
adjective
noun

Further reading

[edit]
  • rozżalić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • rozżalić in Polish dictionaries at PWN