rozświetlacz

Polish

rozświetlacz

Etymology

From rozświetlać +‎ -acz.

Pronunciation

• IPA^(key): /rɔsˈɕfjɛ.tlat͡ʂ/
• Rhymes: -ɛtlat͡ʂ
• Syllabification: roz‧świe‧tlacz

Noun

rozświetlacz m inan

1. (cosmetics) highlighter (cosmetic product that reflects light, used to emphasize the contours of the face, etc.)

   Synonym: iluminator

Declension

Declension of rozświetlacz

	singular	plural
nominative	rozświetlacz	rozświetlacze
genitive	rozświetlacza	rozświetlaczy
dative	rozświetlaczowi	rozświetlaczom
accusative	rozświetlacz	rozświetlacze
instrumental	rozświetlaczem	rozświetlaczami
locative	rozświetlaczu	rozświetlaczach
vocative	rozświetlaczu	rozświetlacze

Related terms

verbs

• rozświetlać impf
• rozświetlić pf

 

Further reading

• rozświetlacz in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN