ronroni

Esperanto

Etymology

From French ronronner, of onomatopoeic origin. Compare Spanish ronronear.

Pronunciation

• IPA^(key): /ronˈroni/
• Rhymes: -oni
• Hyphenation: ron‧ro‧ni

Verb

ronroni (present ronronas, past ronronis, future ronronos, conditional ronronus, volitive ronronu)

1. (intransitive) to purr
   • 2002, Valdemar Vinar, La skandalo pro Jozefo:

     Sed — ke mi estu justa — unu estaĵo tamen ŝatis min: mia granda longhara nigra virkato, kiu ofte venadis por kuŝripozi sur miaj genuoj; mi karesis ĝin kaj ĝi kontente, obtuze ronronis ĝuante varmon de mia korpo.

     But, to be fair, there was one creature who liked me anyway: my big, long-haired, black male cat, who would often come to lie resting on my knees; I would pet him and he would contentedly, obtusely purr, enjoying my body heat.

Conjugation

Conjugation of ronroni

		present		past		future
		singular	plural	singular	plural	singular	plural
tense		ronronas		ronronis		ronronos
active participle		ronronanta	ronronantaj	ronroninta	ronronintaj	ronrononta	ronronontaj
	acc.	ronronantan	ronronantajn	ronronintan	ronronintajn	ronronontan	ronronontajn
nominal active participle		ronronanto	ronronantoj	ronroninto	ronronintoj	ronrononto	ronronontoj
	acc.	ronronanton	ronronantojn	ronroninton	ronronintojn	ronrononton	ronronontojn
adverbial active participle		ronronante		ronroninte		ronrononte
		infinitive	ronroni	imperative	ronronu	conditional	ronronus

See also

• miaŭi