ronĝi

Esperanto

Etymology

From French ronger.

Pronunciation

• IPA^(key): [ˈrond͡ʒi]

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ond͡ʒi
• Hyphenation: ron‧ĝi

Verb

ronĝi (present ronĝas, past ronĝis, future ronĝos, conditional ronĝus, volitive ronĝu)

1. (transitive) to gnaw

Conjugation

Conjugation of ronĝi

		present		past		future
		singular	plural	singular	plural	singular	plural
tense		ronĝas		ronĝis		ronĝos
active participle		ronĝanta	ronĝantaj	ronĝinta	ronĝintaj	ronĝonta	ronĝontaj
	acc.	ronĝantan	ronĝantajn	ronĝintan	ronĝintajn	ronĝontan	ronĝontajn
passive participle		ronĝata	ronĝataj	ronĝita	ronĝitaj	ronĝota	ronĝotaj
	acc.	ronĝatan	ronĝatajn	ronĝitan	ronĝitajn	ronĝotan	ronĝotajn
nominal active participle		ronĝanto	ronĝantoj	ronĝinto	ronĝintoj	ronĝonto	ronĝontoj
	acc.	ronĝanton	ronĝantojn	ronĝinton	ronĝintojn	ronĝonton	ronĝontojn
nominal passive participle		ronĝato	ronĝatoj	ronĝito	ronĝitoj	ronĝoto	ronĝotoj
	acc.	ronĝaton	ronĝatojn	ronĝiton	ronĝitojn	ronĝoton	ronĝotojn
adverbial active participle		ronĝante		ronĝinte		ronĝonte
adverbial passive participle		ronĝate		ronĝite		ronĝote

infinitive		ronĝi						imperative		ronĝu						conditional		ronĝus

Derived terms

• ronĝulo (“rodent”)