romanizieëre
Appearance
Limburgish
[edit]Alternative forms
[edit]Etymology
[edit]Borrowed from French romaniser.
Verb
[edit]romanizieëre
- to romanize
Conjugation
[edit]Montfortian conjugation of romanizieëre (first conjugation)
non-finite forms | infinitive | gerund | present participle | past participle | adjective | adverb |
---|---|---|---|---|---|---|
(tö) romanizieëre | 't romanizieëre n | romanizieërendj | höbbe geromanizieëre | geromanizieëredje, geromanizieëredjer, geromanizieëredjes | geromanizieëredj, geromanizieëredjelik | |
number & tense | verb-second order | verb-first order | ||||
present | past | subjunctive | present | past | subjunctive | |
first person singular | romanizieëre | romanizieëredje | romanizieëre | romanizieëre | romanizieëredje-n | romanizieëre-n |
second person singular | romanizieëres | romanizieëredjes | romanizieëre | romanizieëres | romanizieëredjes | romanizieërer |
third person singular | romanizieëretj | romanizieëredje | romanizieëre | romanizieëretj'r | romanizieëredje | romanizieërer |
first person plural | romanizieëre | romanizieëredje | romanizieëre | romanizieëretj | romanizieëredje | romanizieëre |
second person plural | romanizieëretj | romanizieëredje | romanizieëre | romanizieëretj | romanizieëredje | romanizieëretj |
third person plural | romanizieëre | romanizieëredje | romanizieëre | romanizieëre | romanizieëredje | romanizieërer |
other forms | noun | imperative singular impolite | imperative singular polite | imperative dual | imperative plural | inclusive |
't geromanizieëre n | romanizieëre! | romanizieëretj! | romanizieëretj, romanizieëretj! | romanizieëretj! | romanizieërem |