rogozie

Old Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *rogozъ.

Pronunciation

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /rɔɡɔʑɛ/
• IPA^(key): (15^th CE) /rɔɡɔʑɛ/

Noun

rogozie n

1. cattail (Typha)
   • 1900 [1472], Józef Rostafiński, editor, Symbola ad historiam naturalem medii aevi = Średniowieczna historya naturalna w Polsce. Ps 2‎^[1], number 121:

     Fetida spatula, matta, spatula fetida rogoszye

     [Fetida spatula, matta, spatula fetida rogozie]

2. (attested in Greater Poland) Species of seaweed.
   • 1908 [c. 1500], Bolesław Erzepki, editor, Przyczynki do średniowiecznego słownictwa polskiego. I. Glosy polskie wpisane do łacińsko-niemieckiego słownika drukowanego w roku 1490‎^[2], Lubiń, page 85:

     Alga est, quod proycit mare, vel herba marina rogoszye vel rogoza

     [Alga est, quod proycit mare, vel herba marina rogozie vel rogoża]

References

• B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “rogozie”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN