Jump to content

rimputtelu

From Wiktionary, the free dictionary

Finnish

[edit]

Etymology

[edit]

rimputella +‎ -u

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /ˈrimputːelu/, [ˈrimput̪̚ˌt̪e̞lu]
  • Rhymes: -elu
  • Hyphenation(key): rim‧put‧te‧lu

Noun

[edit]

rimputtelu

  1. ringing, strumming, twanging

Declension

[edit]
Inflection of rimputtelu (Kotus type 2/palvelu, no gradation)
nominative rimputtelu rimputtelut
genitive rimputtelun rimputtelujen
rimputteluiden
rimputteluitten
partitive rimputtelua rimputteluja
rimputteluita
illative rimputteluun rimputteluihin
singular plural
nominative rimputtelu rimputtelut
accusative nom. rimputtelu rimputtelut
gen. rimputtelun
genitive rimputtelun rimputtelujen
rimputteluiden
rimputteluitten
partitive rimputtelua rimputteluja
rimputteluita
inessive rimputtelussa rimputteluissa
elative rimputtelusta rimputteluista
illative rimputteluun rimputteluihin
adessive rimputtelulla rimputteluilla
ablative rimputtelulta rimputteluilta
allative rimputtelulle rimputteluille
essive rimputteluna rimputteluina
translative rimputteluksi rimputteluiksi
abessive rimputtelutta rimputteluitta
instructive rimputteluin
comitative See the possessive forms below.
Possessive forms of rimputtelu (Kotus type 2/palvelu, no gradation)