riaráiste
Appearance
Irish
[edit]Etymology
[edit]From English rerage, from Anglo-Norman arerage.
Pronunciation
[edit]- (Munster) IPA(key): /ɾˠiːˈɾˠɑːʃtʲə/[1]
- (Connacht) IPA(key): /ˈɾˠiːɾˠɑːʃtʲə/[1]
- (Ulster) IPA(key): /ˈɾˠəɯ̯ɾˠæʃtʲə/, /ˈɾˠɨɡɾˠæʃtʲə/[2], /ˈɾˠɑi(ɣ)ɾˠæʃtʲə/[3]
Noun
[edit]riaráiste m (genitive singular riaráiste, nominative plural riaráistí)
Declension
[edit]
|
References
[edit]- ↑ 1.0 1.1 “riaráiste”, in Irish Pronunciation Database, Foras na Gaeilge, 2013–2025
- ^ Quiggin, E. C. (1906) A Dialect of Donegal, Cambridge University Press, § 170, page 64
- ^ Ó Searcaigh, Séamus (1925) Foghraidheacht Ghaedhilge an Tuaiscirt [Pronunciation of Northern Irish][1] (in Irish), Béal Feirste [Belfast]: Brún agus Ó Nualláin [Browne and Nolan], section 274, page 117
Further reading
[edit]- “riaráiste”, in Historical Irish Corpus, 1600–1926, Royal Irish Academy
- Dinneen, Patrick S. (1927) “riaráiste”, in Foclóir Gaeḋilge agus Béarla, 2nd edition, Dublin: Irish Texts Society
- Ó Dónaill, Niall (1977) “riaráiste”, in Foclóir Gaeilge–Béarla, Dublin: An Gúm, →ISBN