rezultować

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

(This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium.)

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /rɛ.zulˈtɔ.vat͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɔvat͡ɕ
  • Syllabification: re‧zul‧to‧wać

Verb

[edit]

rezultować impf

  1. (intransitive, rare) to result in [with o (+ locative) ‘in what’]
    Synonyms: dawać rezultat, skutkować
    • 2013, Maciej Zasada, chapter 5, in Logika Perspektywiczna[1], page 110:
      Konieczność opisania następujących myśli nie istnieje - mimo, że rezultują one z powyższych, to ich logiczna spoistość nie jest bezwarunkowa – są one jednak na tyle ważne, że postanawiam je tu opisać.
      The necessity of describing the following thoughts does not exist, even though they result from the above points that their logical cohesiveness is not conditionless - they are, however, important enough, that I resolve to describe them here.
    • 1981, Henryk Misz, “Studia nad składnią współczesnej polszczyzny pisanej”, in Jerzy Maciejewski, editor, Rozprawy[2], Uniwersytet Mikołaja Kopernika. Rozprawy, page 56:
      Z podzielności tej rezultują dwa człony , w terminologii Szobera noszą one miano podmiotu psychologicznego i orzeczenia psychologicznego.
      Two segments result from this divisibility, in Szober's terminology they carry the label of psychological subject and psychological predicate.
    • 1991, Instytut Zachodni, “Życie i myśl”, in Życie i myśl[3], volume 40, numbers 1-6, page 82:
      Z dotychczasowego stanu badań dotyczących tej tematyki , do których zaliczyć należy również omawianą pozycję, nie rezultują jednak pewne argumenty uzasadniające tezę o istnieniu zorganizowanego ruchu oporu środowisk akademickich w III Rzeszy.
      From the past state of research regarding this subject area, to which one ought to also include the discussed position, however, certain arguments justifying the thesis do not result in the existence of a resistance movement of the academic environments in the 3rd Reich.

Conjugation

[edit]
Conjugation of rezultować impf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive rezultować
present tense 1st rezultuję rezultujemy
2nd rezultujesz rezultujecie
3rd rezultuje rezultują
impersonal rezultuje się
past tense 1st rezultowałem,
-(e)m rezultował
rezultowałam,
-(e)m rezultowała
rezultowałom,
-(e)m rezultowało
rezultowaliśmy,
-(e)śmy rezultowali
rezultowałyśmy,
-(e)śmy rezultowały
2nd rezultowałeś,
-(e)ś rezultował
rezultowałaś,
-(e)ś rezultowała
rezultowałoś,
-(e)ś rezultowało
rezultowaliście,
-(e)ście rezultowali
rezultowałyście,
-(e)ście rezultowały
3rd rezultował rezultowała rezultowało rezultowali rezultowały
impersonal rezultowano
future tense 1st będę rezultował,
będę rezultować
będę rezultowała,
będę rezultować
będę rezultowało,
będę rezultować
będziemy rezultowali,
będziemy rezultować
będziemy rezultowały,
będziemy rezultować
2nd będziesz rezultował,
będziesz rezultować
będziesz rezultowała,
będziesz rezultować
będziesz rezultowało,
będziesz rezultować
będziecie rezultowali,
będziecie rezultować
będziecie rezultowały,
będziecie rezultować
3rd będzie rezultował,
będzie rezultować
będzie rezultowała,
będzie rezultować
będzie rezultowało,
będzie rezultować
będą rezultowali,
będą rezultować
będą rezultowały,
będą rezultować
impersonal będzie rezultować się
conditional 1st rezultowałbym,
bym rezultował
rezultowałabym,
bym rezultowała
rezultowałobym,
bym rezultowało
rezultowalibyśmy,
byśmy rezultowali
rezultowałybyśmy,
byśmy rezultowały
2nd rezultowałbyś,
byś rezultował
rezultowałabyś,
byś rezultowała
rezultowałobyś,
byś rezultowało
rezultowalibyście,
byście rezultowali
rezultowałybyście,
byście rezultowały
3rd rezultowałby,
by rezultował
rezultowałaby,
by rezultowała
rezultowałoby,
by rezultowało
rezultowaliby,
by rezultowali
rezultowałyby,
by rezultowały
impersonal rezultowano by
imperative 1st niech rezultuję rezultujmy
2nd rezultuj rezultujcie
3rd niech rezultuje niech rezultują
active adjectival participle rezultujący rezultująca rezultujące rezultujący rezultujące
contemporary adverbial participle rezultując
verbal noun rezultowanie
[edit]
adjective
noun

Further reading

[edit]