retractatus
Appearance
Latin
[edit]Etymology
[edit]Perfect passive participle of rētractō.
Participle
[edit]retractātus (feminine retractāta, neuter retractātum); first/second-declension participle
Declension
[edit]First/second-declension adjective.
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | retractātus | retractāta | retractātum | retractātī | retractātae | retractāta | |
genitive | retractātī | retractātae | retractātī | retractātōrum | retractātārum | retractātōrum | |
dative | retractātō | retractātae | retractātō | retractātīs | |||
accusative | retractātum | retractātam | retractātum | retractātōs | retractātās | retractāta | |
ablative | retractātō | retractātā | retractātō | retractātīs | |||
vocative | retractāte | retractāta | retractātum | retractātī | retractātae | retractāta |
References
[edit]- “retractatus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “retractatus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- "retractatus", in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
- retractatus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.