restitüsyon

See also: restitusyon

Turkish

Etymology

From French restitution, from Latin restitūtiō.

Pronunciation

• IPA^(key): /ɾes.ti.tys.jɔn/

Noun

restitüsyon (definite accusative restitüsyonu, plural restitüsyonlar)

1. restitution

Declension

Declension of restitüsyon

	singular	plural
nominative	restitüsyon	restitüsyonlar
definite accusative	restitüsyonu	restitüsyonları
dative	restitüsyona	restitüsyonlara
locative	restitüsyonda	restitüsyonlarda
ablative	restitüsyondan	restitüsyonlardan
genitive	restitüsyonun	restitüsyonların