restauratus
Appearance
Latin
[edit]Etymology
[edit]Perfect passive participle of rēstaurō.
Participle
[edit]restaurātus (feminine restaurāta, neuter restaurātum); first/second-declension participle
Declension
[edit]First/second-declension adjective.
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | restaurātus | restaurāta | restaurātum | restaurātī | restaurātae | restaurāta | |
genitive | restaurātī | restaurātae | restaurātī | restaurātōrum | restaurātārum | restaurātōrum | |
dative | restaurātō | restaurātae | restaurātō | restaurātīs | |||
accusative | restaurātum | restaurātam | restaurātum | restaurātōs | restaurātās | restaurāta | |
ablative | restaurātō | restaurātā | restaurātō | restaurātīs | |||
vocative | restaurāte | restaurāta | restaurātum | restaurātī | restaurātae | restaurāta |
References
[edit]- "restauratus", in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)