remigans
Appearance
Latin
[edit]Etymology
[edit]Present participle of rēmigō.
Participle
[edit]rēmigāns (genitive rēmigantis); third-declension one-termination participle
Declension
[edit]Third-declension participle.
singular | plural | ||||
---|---|---|---|---|---|
masc./fem. | neuter | masc./fem. | neuter | ||
nominative | rēmigāns | rēmigantēs | rēmigantia | ||
genitive | rēmigantis | rēmigantium | |||
dative | rēmigantī | rēmigantibus | |||
accusative | rēmigantem | rēmigāns | rēmigantēs rēmigantīs |
rēmigantia | |
ablative | rēmigante rēmigantī1 |
rēmigantibus | |||
vocative | rēmigāns | rēmigantēs | rēmigantia |
1When used purely as an adjective.