rekwizycja

See also: rekwizycją

Polish

Etymology

Derived from Old French requisicion, from Medieval Latin requisitio.

Pronunciation

• IPA^(key): /rɛ.kfiˈzɘ.t͡sja/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɘt͡sja
• Syllabification: re‧kwi‧zy‧cja

Noun

rekwizycja f

1. (military) requisition (the taking over of supplies by some power)
2. (politics) requisition (a formal application by one officer to another for things needed in the public service)

Declension

Declension of rekwizycja

	singular	plural
nominative	rekwizycja	rekwizycje
genitive	rekwizycji	rekwizycji/rekwizycyj (archaic)
dative	rekwizycji	rekwizycjom
accusative	rekwizycję	rekwizycje
instrumental	rekwizycją	rekwizycjami
locative	rekwizycji	rekwizycjach
vocative	rekwizycjo	rekwizycje

Derived terms

(adjective):

• rekwizycyjny

Related terms

(adjective):

• rekwizytowy

(nouns):

• rekwizyt
• rekwizytor
• rekwizytornia

(verbs):

• rekwirować
• zarekwirować

Further reading

• rekwizycja in Polish dictionaries at PWN