rekcja

See also: rekcją

Polish

Etymology

Learned borrowing from Latin rectiō.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈrɛk.t͡sja/
• Rhymes: -ɛkt͡sja
• Syllabification: rek‧cja

Noun

rekcja f

1. (linguistics) regimen, government (syntactical relation between words where one regulates the other's gender, number, person, or case)

   Synonym: związek rządu

Declension

Declension of rekcja

	singular	plural
nominative	rekcja	rekcje
genitive	rekcji	rekcji/rekcyj (archaic)
dative	rekcji	rekcjom
accusative	rekcję	rekcje
instrumental	rekcją	rekcjami
locative	rekcji	rekcjach
vocative	rekcjo	rekcje

Further reading

• rekcja in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• rekcja in Polish dictionaries at PWN