reiculus
Appearance
Latin
[edit]Etymology
[edit]Pronunciation
[edit]- re͡iculus: (Classical Latin) IPA(key): /ˈrei̯.ku.lus/, [ˈrɛi̯kʊɫ̪ʊs̠]
- re͡iculus: (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /ˈrei̯.ku.lus/, [ˈrɛi̯kulus]
- reiculus: (Classical Latin) IPA(key): /rei̯ˈi̯i.ku.lus/, [rɛi̯ˈi̯ɪkʊɫ̪ʊs̠]
- reiculus: (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /reˈji.ku.lus/, [reˈjiːkulus]
Adjective
[edit]reiculus (feminine reicula, neuter reiculum); first/second-declension adjective
Declension
[edit]First/second-declension adjective.
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | reiculus | reicula | reiculum | reiculī | reiculae | reicula | |
genitive | reiculī | reiculae | reiculī | reiculōrum | reiculārum | reiculōrum | |
dative | reiculō | reiculae | reiculō | reiculīs | |||
accusative | reiculum | reiculam | reiculum | reiculōs | reiculās | reicula | |
ablative | reiculō | reiculā | reiculō | reiculīs | |||
vocative | reicule | reicula | reiculum | reiculī | reiculae | reicula |
References
[edit]- reiculus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
- “reiculus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press