reformatorstwo
Polish
[edit]Etymology
[edit]From reformator + -stwo.[1] First attested in 1842.[2]
Pronunciation
[edit]Noun
[edit]reformatorstwo n
Declension
[edit]Declension of reformatorstwo
| singular | |
|---|---|
| nominative | reformatorstwo |
| genitive | reformatorstwa |
| dative | reformatorstwu |
| accusative | reformatorstwo |
| instrumental | reformatorstwem |
| locative | reformatorstwie |
| vocative | reformatorstwo |
References
[edit]- ^ Halina Zgółkowa, editor (1994-2005), “reformatorstwo”, in Praktyczny słownik współczesnej polszczyzny, volumes 1-50, Poznań: Wydawnictwo Kurpisz, →ISBN
- ^ Adam Mickiewicz (1842) Kurs literatury sławiańskiéj wykładanéj w Kollegium Francuzkiém przez Adama Mickiewicza, wydany przez Redakcyą Dziennika Narodowego. Kurs drugoletni, (1841-1842). (in Polish), page 54
Further reading
[edit]- reformatorstwo in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- reformatorstwo in Polish dictionaries at PWN
- Aleksander Zdanowicz (1861) “reformatorstwo”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
- J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1912), “reformatorstwo”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 5, Warsaw, page 496