reenkarniĝi

Esperanto

Etymology

From re- (“again”) +‎ enkarniĝi (“incarnate”) [from en (“in”) +‎ karno (“flesh”) +‎ -iĝi (“become”)].

Pronunciation

• IPA^(key): [reenkarˈnid͡ʒi]
• Rhymes: -id͡ʒi
• Hyphenation: re‧en‧kar‧ni‧ĝi

Verb

reenkarniĝi (present reenkarniĝas, past reenkarniĝis, future reenkarniĝos, conditional reenkarniĝus, volitive reenkarniĝu)

1. (intransitive) to reincarnate

Conjugation

Conjugation of reenkarniĝi

		present		past		future
		singular	plural	singular	plural	singular	plural
tense		reenkarniĝas		reenkarniĝis		reenkarniĝos
active participle		reenkarniĝanta	reenkarniĝantaj	reenkarniĝinta	reenkarniĝintaj	reenkarniĝonta	reenkarniĝontaj
	acc.	reenkarniĝantan	reenkarniĝantajn	reenkarniĝintan	reenkarniĝintajn	reenkarniĝontan	reenkarniĝontajn
nominal active participle		reenkarniĝanto	reenkarniĝantoj	reenkarniĝinto	reenkarniĝintoj	reenkarniĝonto	reenkarniĝontoj
	acc.	reenkarniĝanton	reenkarniĝantojn	reenkarniĝinton	reenkarniĝintojn	reenkarniĝonton	reenkarniĝontojn
adverbial active participle		reenkarniĝante		reenkarniĝinte		reenkarniĝonte

infinitive		reenkarniĝi						imperative		reenkarniĝu						conditional		reenkarniĝus

Derived terms

• reenkarniĝo (“reincarnation”)