Jump to content

recordio

From Wiktionary, the free dictionary

Welsh

[edit]

Etymology

[edit]

From record (record) +‎ -io.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /rɛˈkɔrdjɔ/
  • Audio:(file)

Verb

[edit]

recordio (first-person singular present recordiaf, not mutable)

  1. to record

Conjugation

[edit]
Conjugation (colloquial)
inflected
colloquial forms
singular plural
first second third first second third
future recordia i,
recordiaf i
recordi di recordith o/e/hi,
recordiff e/hi
recordiwn ni recordiwch chi recordian nhw
conditional recordiwn i,
recordswn i
recordiet ti,
recordset ti
recordiai fo/fe/hi,
recordsai fo/fe/hi
recordien ni,
recordsen ni
recordiech chi,
recordsech chi
recordien nhw,
recordsen nhw
preterite recordiais i,
recordies i
recordiaist ti,
recordiest ti
recordiodd o/e/hi recordion ni recordioch chi recordion nhw
imperative recordia recordiwch

Derived terms

[edit]

Further reading

[edit]
  • R. J. Thomas, G. A. Bevan, P. J. Donovan, A. Hawke et al., editors (1950–present), “recordio”, in Geiriadur Prifysgol Cymru Online (in Welsh), University of Wales Centre for Advanced Welsh & Celtic Studies