Jump to content

reconditurus

From Wiktionary, the free dictionary

Latin

[edit]

Etymology

[edit]

Future active participle of recondō.

Participle

[edit]

reconditūrus (feminine reconditūra, neuter reconditūrum); first/second-declension participle

  1. about to conceal

Declension

[edit]

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative reconditūrus reconditūra reconditūrum reconditūrī reconditūrae reconditūra
genitive reconditūrī reconditūrae reconditūrī reconditūrōrum reconditūrārum reconditūrōrum
dative reconditūrō reconditūrae reconditūrō reconditūrīs
accusative reconditūrum reconditūram reconditūrum reconditūrōs reconditūrās reconditūra
ablative reconditūrō reconditūrā reconditūrō reconditūrīs
vocative reconditūre reconditūra reconditūrum reconditūrī reconditūrae reconditūra