Jump to content

rebekować

From Wiktionary, the free dictionary

Polish

[edit]

Pronunciation

[edit]

Etymology 1

[edit]

Possibly borrowed from Italian riboccare, ultimately from re-, and Italian bocca (mouth).[1]

Verb

[edit]

rebekować impf

  1. (intransitive, Far Masovian, Near Masovian) Synonym of wymiotować

Etymology 2

[edit]

See rewokować.

Verb

[edit]

rebekować impf

  1. (intransitive, Kuyavia) Alternative form of rewokować (to convert from Protestantism to Catholicism)

References

[edit]
  1. ^ Brückner, Aleksander (1927) “re-”, in Słownik etymologiczny języka polskiego [Etymological Dictionary of the Polish Language] (in Polish), Warsaw: Wiedza Powszechna

Further reading

[edit]
  • Wojciech Grzegorzewicz (1894) “rebekować”, in Sprawozdania Komisji Językowej Akademii Umiejętności (in Polish), volume 5, Krakow: Akademia Umiejętności, page 120
  • Władysław Matlakowski (1892) “rebekować”, in Słownik wyrazów ludowych zebranych w Czerskiem i na Kujawach (in Polish), Kraków: nakł. Akademii Umiejętności; Drukarnia Uniwersytetu Jagiellońskiego pod zarządem A. M. Kosterkiewicza, page 16