reĝi

See also: regi, régi, and regí

Esperanto

Etymology

From reĝo (“a king”) +‎ -i.

Pronunciation

• IPA^(key): [ˈred͡ʒi]

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ed͡ʒi
• Hyphenation: re‧ĝi

Verb

reĝi (present reĝas, past reĝis, future reĝos, conditional reĝus, volitive reĝu)

1. (intransitive) to be king, reign

Conjugation

Conjugation of reĝi

		present		past		future
		singular	plural	singular	plural	singular	plural
tense		reĝas		reĝis		reĝos
active participle		reĝanta	reĝantaj	reĝinta	reĝintaj	reĝonta	reĝontaj
	acc.	reĝantan	reĝantajn	reĝintan	reĝintajn	reĝontan	reĝontajn
nominal active participle		reĝanto	reĝantoj	reĝinto	reĝintoj	reĝonto	reĝontoj
	acc.	reĝanton	reĝantojn	reĝinton	reĝintojn	reĝonton	reĝontojn
adverbial active participle		reĝante		reĝinte		reĝonte

infinitive		reĝi						imperative		reĝu						conditional		reĝus

Related terms

• reĝa (“royal”)
• reĝe (“royally”)