rannpháirt (“participation, part, share”) + -igh
rannpháirtigh (present analytic rannpháirtíonn, future analytic rannpháirteoidh, verbal noun rannpháirtiú, past participle rannpháirtithe)
- to participate (i, in)
|
singular
|
plural
|
relative
|
autonomous
|
first
|
second
|
third
|
first
|
second
|
third
|
indicative
|
present
|
rannpháirtím
|
rannpháirtíonn tú; rannpháirtír†
|
rannpháirtíonn sé, sí
|
rannpháirtímid; rannpháirtíonn muid
|
rannpháirtíonn sibh
|
rannpháirtíonn siad; rannpháirtíd†
|
a rannpháirtíonn; a rannpháirtíos
|
rannpháirtítear
|
past
|
rannpháirtigh mé; rannpháirtíos
|
rannpháirtigh tú; rannpháirtís
|
rannpháirtigh sé, sí
|
rannpháirtíomar; rannpháirtigh muid
|
rannpháirtigh sibh; rannpháirtíobhair
|
rannpháirtigh siad; rannpháirtíodar
|
a rannpháirtigh / ar rannpháirtigh*
|
rannpháirtíodh
|
past habitual
|
rannpháirtínn
|
rannpháirtíteá
|
rannpháirtíodh sé, sí
|
rannpháirtímis; rannpháirtíodh muid
|
rannpháirtíodh sibh
|
rannpháirtídís; rannpháirtíodh siad
|
a rannpháirtíodh / a rannpháirtíodh*
|
rannpháirtítí
|
future
|
rannpháirteoidh mé; rannpháirteod; rannpháirteochaidh mé†
|
rannpháirteoidh tú; rannpháirteoir†; rannpháirteochaidh tú†
|
rannpháirteoidh sé, sí; rannpháirteochaidh sé, sí†
|
rannpháirteoimid; rannpháirteoidh muid; rannpháirteochaimid†; rannpháirteochaidh muid†
|
rannpháirteoidh sibh; rannpháirteochaidh sibh†
|
rannpháirteoidh siad; rannpháirteoid†; rannpháirteochaidh siad†
|
a rannpháirteoidh; a rannpháirteos; a rannpháirteochaidh†; a rannpháirteochas†
|
rannpháirteofar; rannpháirteochar†
|
conditional
|
rannpháirteoinn; rannpháirteochainn†
|
rannpháirteofá; rannpháirteochthá†
|
rannpháirteodh sé, sí; rannpháirteochadh sé, sí†
|
rannpháirteoimis; rannpháirteodh muid; rannpháirteochaimis†; rannpháirteochadh muid†
|
rannpháirteodh sibh; rannpháirteochadh sibh†
|
rannpháirteoidís; rannpháirteodh siad; rannpháirteochadh siad†
|
a rannpháirteodh; a rannpháirteochadh† / a rannpháirteodh*; a rannpháirteochadh*†
|
rannpháirteofaí; rannpháirteochthaí†
|
subjunctive
|
present
|
go rannpháirtí mé; go rannpháirtíod†
|
go rannpháirtí tú; go rannpháirtír†
|
go rannpháirtí sé, sí
|
go rannpháirtímid; go rannpháirtí muid
|
go rannpháirtí sibh
|
go rannpháirtí siad; go rannpháirtíd†
|
—
|
go rannpháirtítear
|
past
|
dá rannpháirtínn
|
dá rannpháirtíteá
|
dá rannpháirtíodh sé, sí
|
dá rannpháirtímis; dá rannpháirtíodh muid
|
dá rannpháirtíodh sibh
|
dá rannpháirtídís; dá rannpháirtíodh siad
|
—
|
dá rannpháirtítí
|
imperative
|
rannpháirtím
|
rannpháirtigh
|
rannpháirtíodh sé, sí
|
rannpháirtímis
|
rannpháirtígí; rannpháirtídh†
|
rannpháirtídís
|
—
|
rannpháirtítear
|
verbal noun
|
rannpháirtiú
|
past participle
|
rannpháirtithe
|
* indirect relative
† archaic or dialect form
rannpháirtigh
- genitive/vocative singular masculine of rannpháirteach