Jump to content

rankin

From Wiktionary, the free dictionary

Basque

[edit]

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /rankin/, [rãŋ.kĩn]

Noun

[edit]

rankin inan

  1. Nonstandard spelling of ranking.

Declension

[edit]
Declension of rankin (inanimate, ending in consonant)
indefinite singular plural
absolutive rankin rankina rankinak
ergative rankinek rankinak rankinek
dative rankini rankinari rankinei
genitive rankinen rankinaren rankinen
comitative rankinekin rankinarekin rankinekin
causative rankinengatik rankinarengatik rankinengatik
benefactive rankinentzat rankinarentzat rankinentzat
instrumental rankinez rankinaz rankinez
inessive rankinetan rankinean rankinetan
locative rankinetako rankineko rankinetako
allative rankinetara rankinera rankinetara
terminative rankinetaraino rankineraino rankinetaraino
directive rankinetarantz rankinerantz rankinetarantz
destinative rankinetarako rankinerako rankinetarako
ablative rankinetatik rankinetik rankinetatik
partitive rankinik
prolative rankintzat

Haitian Creole

[edit]

Etymology

[edit]

From French rancœur.

Noun

[edit]

rankin

  1. resentment, rancor

References

[edit]
  • Targète, Jean and Urciolo, Raphael G. Haitian Creole-English dictionary (1993; →ISBN)

Japanese

[edit]

Romanization

[edit]

rankin

  1. Rōmaji transcription of らんきん