rangordna
Appearance
Swedish
[edit]Etymology
[edit]Verb
[edit]rangordna (present rangordnar, preterite rangordnade, supine rangordnat, imperative rangordna)
- rank (to assign a suitable place in an order)
Conjugation
[edit]active | passive | |||
---|---|---|---|---|
infinitive | rangordna | rangordnas | ||
supine | rangordnat | rangordnats | ||
imperative | rangordna | — | ||
imper. plural1 | rangordnen | — | ||
present | past | present | past | |
indicative | rangordnar | rangordnade | rangordnas | rangordnades |
ind. plural1 | rangordna | rangordnade | rangordnas | rangordnades |
subjunctive2 | rangordne | rangordnade | rangordnes | rangordnades |
present participle | rangordnande | |||
past participle | rangordnad |
1 Archaic. 2 Dated. See the appendix on Swedish verbs.