Jump to content

raiceáil

From Wiktionary, the free dictionary

Irish

[edit]

Etymology

[edit]

raic (wreck, wreckage) +‎ -áil

Verb

[edit]

raiceáil (present analytic raiceálann, future analytic raiceálfaidh, verbal noun raiceáil, past participle raiceáilte)

  1. wreck

Conjugation

[edit]

Noun

[edit]

raiceáil f (genitive singular raiceála, nominative plural raiceálacha)

  1. verbal noun of raiceáil (wreck)
  2. wrecking, wreck
  3. ill-usage, maltreatment

Declension

[edit]
Declension of raiceáil (third declension)
bare forms
singular plural
nominative raiceáil raiceálacha
vocative a raiceáil a raiceálacha
genitive raiceála raiceálacha
dative raiceáil raiceálacha
forms with the definite article
singular plural
nominative an raiceáil na raiceálacha
genitive na raiceála na raiceálacha
dative leis an raiceáil
don raiceáil
leis na raiceálacha

References

[edit]