rękoczyn

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From ręka +‎ -o- +‎ czyn.

Pronunciation

[edit]

Noun

[edit]

rękoczyn m inan

  1. (literary) brawl, fisticuffs, fight

Declension

[edit]

Further reading

[edit]
  • rękoczyn in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • rękoczyn in Polish dictionaries at PWN