równociągły

Polish

Etymology

From równy (“equally”) +‎ -o- +‎ ciągły (“continuous”).

Pronunciation

• IPA^(key): /ruv.nɔˈt͡ɕɔŋ.ɡwɘ/
• Rhymes: -ɔŋɡwɘ
• Syllabification: rów‧no‧cią‧gły

Adjective

równociągły (not comparable, no derived adverb)

1. (mathematics) equicontinuous

Declension

Declension of równociągły (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	równociągły		równociągła	równociągłe	równociągli	równociągłe
genitive	równociągłego		równociągłej	równociągłego	równociągłych
dative	równociągłemu		równociągłej	równociągłemu	równociągłym
accusative	równociągłego	równociągły	równociągłą	równociągłe	równociągłych	równociągłe
instrumental	równociągłym		równociągłą	równociągłym	równociągłymi
locative	równociągłym		równociągłej	równociągłym	równociągłych

Further reading

• równociągły in Polish dictionaries at PWN