Jump to content

ríkr

From Wiktionary, the free dictionary

Old Norse

[edit]

Etymology

[edit]

From Proto-Germanic *rīkijaz, a derivative of *rīks (king, ruler), itself a borrowing from Proto-Celtic *rīxs, from Proto-Indo-European *h₃rḗǵs. Compare Old English rīċe, Old Saxon rīki, Old High German rīhhi, Gothic 𐍂𐌴𐌹𐌺𐍃 (reiks). See also the related term ríki.

Adjective

[edit]

ríkr (accusative ríkjan)

  1. mighty, powerful
  2. magnificent
  3. strong (of things)

Declension

[edit]
Strong declension of ríkr
singular masculine feminine neuter
nominative ríkr rík ríkt
accusative ríkjan ríkja ríkt
dative ríkjum ríkri ríkju
genitive ríks ríkrar ríks
plural masculine feminine neuter
nominative ríkir ríkjar rík
accusative ríkja ríkjar rík
dative ríkjum ríkjum ríkjum
genitive ríkra ríkra ríkra
Weak declension of ríkr
singular masculine feminine neuter
nominative ríki ríkja ríkja
accusative ríkja ríkju ríkja
dative ríkja ríkju ríkja
genitive ríkja ríkju ríkja
plural masculine feminine neuter
nominative ríkju ríkju ríkju
accusative ríkju ríkju ríkju
dative ríkjum ríkjum ríkjum
genitive ríkju ríkju ríkju

Descendants

[edit]
  • Icelandic: ríkur
  • Faroese: ríkur
  • Norwegian Nynorsk: rik
  • Norwegian Bokmål: rik
  • Elfdalian: raik
  • Old Swedish: rīker
  • Danish: rig