réasúntaíocht

Irish

Etymology

A mixture of réasúntacht and réasúnaíocht (“(act of) reasoning”).

Noun

réasúntaíocht f (genitive singular réasúntaíochta)

1. Alternative form of réasúntacht (“reasonableness, moderateness”)

Declension

Declension of réasúntaíocht (third declension, no plural)

bare forms singular nominative réasúntaíocht vocative a réasúntaíocht genitive réasúntaíochta dative réasúntaíocht forms with the definite article singular nominative an réasúntaíocht genitive na réasúntaíochta dative leis an réasúntaíocht don réasúntaíocht

References

• Ó Dónaill, Niall (1977) “réasúntacht”, in Foclóir Gaeilge–Béarla, Dublin: An Gúm, →ISBN