réasúnacht

Irish

Etymology

From réasún (“reason”) +‎ -acht (abstract nominal suffix).

Noun

réasúnacht f (genitive singular réasúnachta)

1. rationality

   Synonyms: réasúnaíocht, réasúntacht

2. (logic) soundness (of an argument)

   Synonym: fuaimint

Declension

Declension of réasúnacht (third declension, no plural)

bare forms case singular nominative réasúnacht vocative a réasúnacht genitive réasúnachta dative réasúnacht forms with the definite article case singular nominative an réasúnacht genitive na réasúnachta dative leis an réasúnacht don réasúnacht

Derived terms

• neamhréasúnacht f (“irrationality”)

Related terms

• réasúnach (“reasoning, rational”, adjective)
• réasúnachas m (“rationalism”)

References

• Ó Dónaill, Niall (1977) “réasúnacht”, in Foclóir Gaeilge–Béarla, Dublin: An Gúm, →ISBN
• de Bhaldraithe, Tomás (1959) “réasúnacht”, in English-Irish Dictionary, An Gúm