From Wiktionary, the free dictionary
- IPA(key): /kwjeˈtar.si/, /kwi.eˈtar.si/[1]
- Rhymes: -arsi
- Hyphenation: quie‧tàr‧si, qui‧e‧tàr‧si
quietàrsi (first-person singular present mi quièto or mi quiéto[1], first-person singular past historic mi quietài, past participle quietàto)
- reflexive of quietare
- to calm down, subside
quietàrsi
|
èssere
|
quietàndosi
|
quietànte
|
quietàto
|
indicative
|
io
|
tu
|
lui/lei, esso/essa
|
noi
|
voi
|
loro, essi/esse
|
present
|
mi quièto, mi quiéto[1]
|
ti quièti, ti quiéti[1]
|
si quièta, si quiéta[1]
|
ci quietiàmo
|
vi quietàte
|
si quiètano, si quiétano[1]
|
imperfect
|
mi quietàvo
|
ti quietàvi
|
si quietàva
|
ci quietavàmo
|
vi quietavàte
|
si quietàvano
|
past historic
|
mi quietài
|
ti quietàsti
|
si quietò
|
ci quietàmmo
|
vi quietàste
|
si quietàrono
|
future
|
mi quieterò
|
ti quieterài
|
si quieterà
|
ci quieterémo
|
vi quieteréte
|
si quieterànno
|
conditional
|
mi quieterèi
|
ti quieterésti
|
si quieterèbbe, si quieterébbe
|
ci quieterémmo
|
vi quieteréste
|
si quieterèbbero, si quieterébbero
|
subjunctive
|
che io
|
che tu
|
che lui/che lei, che esso/che essa
|
che noi
|
che voi
|
che loro, che essi/che esse
|
present
|
mi quièti, mi quiéti[1]
|
ti quièti, ti quiéti[1]
|
si quièti, si quiéti[1]
|
ci quietiàmo
|
vi quietiàte
|
si quiètino, si quiétino[1]
|
imperfect
|
mi quietàssi
|
ti quietàssi
|
si quietàsse
|
ci quietàssimo
|
vi quietàste
|
si quietàssero
|
imperative
|
—
|
tu
|
Lei
|
noi
|
voi
|
Loro
|
|
quiètati, quiétati[1]
|
si quièti, si quiéti[1]
|
quietiàmoci
|
quietàtevi
|
si quiètino, si quiétino[1]
|
negative imperative
|
|
non quietàrti, non ti quietàre
|
non si quièti, non si quiéti[1]
|
non quietiàmoci, non ci quietiàmo
|
non quietàtevi, non vi quietàte
|
non si quiètino, non si quiétino[1]
|