quattuorviratus
Appearance
Latin
[edit]Etymology
[edit]From quattuorvir + -ātus.
Pronunciation
[edit]- (Classical Latin) IPA(key): /kʷat.tu.or.u̯iˈraː.tus/, [kʷät̪ːuɔru̯ɪˈräːt̪ʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /kwat.tu.or.viˈra.tus/, [kwät̪ːuorviˈräːt̪us]
Noun
[edit]quattuorvirātus m (genitive quattuorvirātūs); fourth declension
- quattuorvirate (rank or office of a quattuorvir)
Declension
[edit]Fourth-declension noun.
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | quattuorvirātus | quattuorvirātūs |
genitive | quattuorvirātūs | quattuorvirātuum |
dative | quattuorvirātuī | quattuorvirātibus |
accusative | quattuorvirātum | quattuorvirātūs |
ablative | quattuorvirātū | quattuorvirātibus |
vocative | quattuorvirātus | quattuorvirātūs |
References
[edit]- “quattuorviratus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- quattuorviratus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.