pulvinatus
Jump to navigation
Jump to search
Latin
[edit]Pronunciation
[edit]- (Classical Latin) IPA(key): /pul.u̯iːˈnaː.tus/, [pʊɫ̪u̯iːˈnäːt̪ʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /pul.viˈna.tus/, [pulviˈnäːt̪us]
Adjective
[edit]pulvīnātus (feminine pulvīnāta, neuter pulvīnātum); first/second-declension adjective
Declension
[edit]First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | pulvīnātus | pulvīnāta | pulvīnātum | pulvīnātī | pulvīnātae | pulvīnāta | |
Genitive | pulvīnātī | pulvīnātae | pulvīnātī | pulvīnātōrum | pulvīnātārum | pulvīnātōrum | |
Dative | pulvīnātō | pulvīnātō | pulvīnātīs | ||||
Accusative | pulvīnātum | pulvīnātam | pulvīnātum | pulvīnātōs | pulvīnātās | pulvīnāta | |
Ablative | pulvīnātō | pulvīnātā | pulvīnātō | pulvīnātīs | |||
Vocative | pulvīnāte | pulvīnāta | pulvīnātum | pulvīnātī | pulvīnātae | pulvīnāta |
References
[edit]- “pulvinatus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- pulvinatus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.