puginał

Polish

Alternative forms

• puinał, puynał (Middle Polish)

Etymology

Borrowed from Italian pugnale.

Pronunciation

 

• IPA^(key): /puˈɡi.naw/

• (Middle Polish) IPA^(key): /puˈɡi.naɫ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -inaw
• Syllabification: pu‧gi‧nał

Noun

puginał m inan

1. (historical) dagger (stabbing weapon)

   Synonym: tulich

Declension

Declension of puginał

	singular	plural
nominative	puginał	puginały
genitive	puginału	puginałów
dative	puginałowi	puginałom
accusative	puginał	puginały
instrumental	puginałem	puginałami
locative	puginale	puginałach
vocative	puginale	puginały

Further reading

• puginał in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• puginał in Polish dictionaries at PWN
• Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “puinał”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku
• Brückner, Aleksander (1927) “puginał”, in Słownik etymologiczny języka polskiego (in Polish), Warsaw: Wiedza Powszechna