pucaty

Polish

Etymology

From puca +‎ -aty.

Pronunciation

• IPA^(key): /puˈt͡sa.tɘ/
• Rhymes: -atɘ
• Syllabification: pu‧ca‧ty

Adjective

pucaty (not comparable, no derived adverb)

1. (colloquial, of people) chubby

   Synonyms: pucołowaty, pyzaty

Declension

Declension of pucaty (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	pucaty		pucata	pucate	pucaci	pucate
genitive	pucatego		pucatej	pucatego	pucatych
dative	pucatemu		pucatej	pucatemu	pucatym
accusative	pucatego	pucaty	pucatą	pucate	pucatych	pucate
instrumental	pucatym		pucatą	pucatym	pucatymi
locative	pucatym		pucatej	pucatym	pucatych

Related terms

nouns

• pucek

 

Further reading

• pucaty in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• pucaty in Polish dictionaries at PWN
• Brückner, Aleksander (1927) “puc”, in Słownik etymologiczny języka polskiego [Etymological Dictionary of the Polish Language] (in Polish), Warsaw: Wiedza Powszechna