przyzwyczajenie

Polish

Etymology

From przyzwyczaić +‎ -enie.

Pronunciation

• IPA^(key): /pʂɘ.zvɘ.t͡ʂaˈjɛ.ɲɛ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɛɲɛ
• Syllabification: przy‧zwy‧cza‧je‧nie

Noun

przyzwyczajenie n

1. (uncountable) verbal noun of przyzwyczaić
2. (countable) custom, habit, groove

   Synonyms: nawyk, zwyczaj

Declension

Declension of przyzwyczajenie

	singular	plural
nominative	przyzwyczajenie	przyzwyczajenia
genitive	przyzwyczajenia	przyzwyczajeń
dative	przyzwyczajeniu	przyzwyczajeniom
accusative	przyzwyczajenie	przyzwyczajenia
instrumental	przyzwyczajeniem	przyzwyczajeniami
locative	przyzwyczajeniu	przyzwyczajeniach
vocative	przyzwyczajenie	przyzwyczajenia

Derived terms

phrases

• przyzwyczajenie jest drugą naturą człowieka

 

Related terms

adjectives

• przyzwyczajony

 

verbs

• przyzwyczaić pf
• przyzwyczajać impf

 

Further reading

• przyzwyczajenie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• przyzwyczajenie in Polish dictionaries at PWN