przywrzeć

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From przy- +‎ Proto-Slavic *verti.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /ˈpʂɘ.vʐɛt͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɘvʐɛt͡ɕ
  • Syllabification: przy‧wrzeć

Verb

[edit]

przywrzeć pf (imperfective przywierać)

  1. (intransitive) to cling, to stick, to press [with do (+ genitive) ‘to/against something’]

Conjugation

[edit]
Conjugation of przywrzeć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive przywrzeć
future tense 1st przywrę przywrzemy
2nd przywrzesz przywrzecie
3rd przywrze przywrą
impersonal przywrze się
past tense 1st przywarłem,
-(e)m przywarł
przywarłam,
-(e)m przywarła
przywarłom,
-(e)m przywarło
przywarliśmy,
-(e)śmy przywarli
przywarłyśmy,
-(e)śmy przywarły
2nd przywarłeś,
-(e)ś przywarł
przywarłaś,
-(e)ś przywarła
przywarłoś,
-(e)ś przywarło
przywarliście,
-(e)ście przywarli
przywarłyście,
-(e)ście przywarły
3rd przywarł przywarła przywarło przywarli przywarły
impersonal przywarto
conditional 1st przywarłbym,
bym przywarł
przywarłabym,
bym przywarła
przywarłobym,
bym przywarło
przywarlibyśmy,
byśmy przywarli
przywarłybyśmy,
byśmy przywarły
2nd przywarłbyś,
byś przywarł
przywarłabyś,
byś przywarła
przywarłobyś,
byś przywarło
przywarlibyście,
byście przywarli
przywarłybyście,
byście przywarły
3rd przywarłby,
by przywarł
przywarłaby,
by przywarła
przywarłoby,
by przywarło
przywarliby,
by przywarli
przywarłyby,
by przywarły
impersonal przywarto by
imperative 1st niech przywrę przywrzyjmy
2nd przywrzyj przywrzyjcie
3rd niech przywrze niech przywrą
passive adjectival participle przywarty przywarta przywarte przywarci przywarte
anterior adverbial participle przywarłszy
verbal noun przywarcie

Further reading

[edit]
  • przywrzeć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • przywrzeć in Polish dictionaries at PWN