przywrzeć

Polish

Etymology

From przy- +‎ Proto-Slavic *verti.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈpʂɘ.vʐɛt͡ɕ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɘvʐɛt͡ɕ
• Syllabification: przy‧wrzeć

Verb

przywrzeć pf (imperfective przywierać)

1. (intransitive) to cling, to stick, to press [with do (+ genitive) ‘to/against something’]

Conjugation

Conjugation of przywrzeć pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		przywrzeć
future tense	1st	przywrę			przywrzemy
	2nd	przywrzesz			przywrzecie
	3rd	przywrze			przywrą
	impersonal	przywrze się
past tense	1st	przywarłem, -(e)m przywarł	przywarłam, -(e)m przywarła	przywarłom, -(e)m przywarło	przywarliśmy, -(e)śmy przywarli	przywarłyśmy, -(e)śmy przywarły
	2nd	przywarłeś, -(e)ś przywarł	przywarłaś, -(e)ś przywarła	przywarłoś, -(e)ś przywarło	przywarliście, -(e)ście przywarli	przywarłyście, -(e)ście przywarły
	3rd	przywarł	przywarła	przywarło	przywarli	przywarły
	impersonal	przywarto
conditional	1st	przywarłbym, bym przywarł	przywarłabym, bym przywarła	przywarłobym, bym przywarło	przywarlibyśmy, byśmy przywarli	przywarłybyśmy, byśmy przywarły
	2nd	przywarłbyś, byś przywarł	przywarłabyś, byś przywarła	przywarłobyś, byś przywarło	przywarlibyście, byście przywarli	przywarłybyście, byście przywarły
	3rd	przywarłby, by przywarł	przywarłaby, by przywarła	przywarłoby, by przywarło	przywarliby, by przywarli	przywarłyby, by przywarły
	impersonal	przywarto by
imperative	1st	niech przywrę			przywrzyjmy
	2nd	przywrzyj			przywrzyjcie
	3rd	niech przywrze			niech przywrą
passive adjectival participle		przywarty	przywarta	przywarte	przywarci	przywarte
anterior adverbial participle		przywarłszy
verbal noun		przywarcie

Further reading

• przywrzeć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• przywrzeć in Polish dictionaries at PWN