przyskoczyć

Polish

Etymology

From przy- +‎ skoczyć.

Pronunciation

• IPA^(key): /pʂɘˈskɔ.t͡ʂɘt͡ɕ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔt͡ʂɘt͡ɕ
• Syllabification: przy‧sko‧czyć

Verb

przyskoczyć pf (imperfective przyskakiwać)

1. (intransitive) to jump towards, to approach quickly

Conjugation

Conjugation of przyskoczyć pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		przyskoczyć
future tense	1st	przyskoczę			przyskoczymy
	2nd	przyskoczysz			przyskoczycie
	3rd	przyskoczy			przyskoczą
	impersonal	przyskoczy się
past tense	1st	przyskoczyłem, -(e)m przyskoczył	przyskoczyłam, -(e)m przyskoczyła	przyskoczyłom, -(e)m przyskoczyło	przyskoczyliśmy, -(e)śmy przyskoczyli	przyskoczyłyśmy, -(e)śmy przyskoczyły
	2nd	przyskoczyłeś, -(e)ś przyskoczył	przyskoczyłaś, -(e)ś przyskoczyła	przyskoczyłoś, -(e)ś przyskoczyło	przyskoczyliście, -(e)ście przyskoczyli	przyskoczyłyście, -(e)ście przyskoczyły
	3rd	przyskoczył	przyskoczyła	przyskoczyło	przyskoczyli	przyskoczyły
	impersonal	przyskoczono
conditional	1st	przyskoczyłbym, bym przyskoczył	przyskoczyłabym, bym przyskoczyła	przyskoczyłobym, bym przyskoczyło	przyskoczylibyśmy, byśmy przyskoczyli	przyskoczyłybyśmy, byśmy przyskoczyły
	2nd	przyskoczyłbyś, byś przyskoczył	przyskoczyłabyś, byś przyskoczyła	przyskoczyłobyś, byś przyskoczyło	przyskoczylibyście, byście przyskoczyli	przyskoczyłybyście, byście przyskoczyły
	3rd	przyskoczyłby, by przyskoczył	przyskoczyłaby, by przyskoczyła	przyskoczyłoby, by przyskoczyło	przyskoczyliby, by przyskoczyli	przyskoczyłyby, by przyskoczyły
	impersonal	przyskoczono by
imperative	1st	niech przyskoczę			przyskoczmy
	2nd	przyskocz			przyskoczcie
	3rd	niech przyskoczy			niech przyskoczą
anterior adverbial participle		przyskoczywszy
verbal noun		przyskoczenie

Further reading

• przyskoczyć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• przyskoczyć in Polish dictionaries at PWN