przypaść

Polish

Etymology

From przy- +‎ paść.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈpʂɘ.paɕt͡ɕ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɘpaɕt͡ɕ
• Syllabification: przy‧paść

Verb

przypaść pf (imperfective przypadać)

1. (intransitive) to fall on
2. (intransitive) to fall, to occur
3. (intransitive) to befall, to fall to

Conjugation

Conjugation of przypaść pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		przypaść
future tense	1st	przypadnę			przypadniemy
	2nd	przypadniesz			przypadniecie
	3rd	przypadnie			przypadną
	impersonal	przypadnie się
past tense	1st	przypadłem, -(e)m przypadł	przypadłam, -(e)m przypadła	przypadłom, -(e)m przypadło	przypadliśmy, -(e)śmy przypadli	przypadłyśmy, -(e)śmy przypadły
	2nd	przypadłeś, -(e)ś przypadł	przypadłaś, -(e)ś przypadła	przypadłoś, -(e)ś przypadło	przypadliście, -(e)ście przypadli	przypadłyście, -(e)ście przypadły
	3rd	przypadł	przypadła	przypadło	przypadli	przypadły
	impersonal	przypadnięto
conditional	1st	przypadłbym, bym przypadł	przypadłabym, bym przypadła	przypadłobym, bym przypadło	przypadlibyśmy, byśmy przypadli	przypadłybyśmy, byśmy przypadły
	2nd	przypadłbyś, byś przypadł	przypadłabyś, byś przypadła	przypadłobyś, byś przypadło	przypadlibyście, byście przypadli	przypadłybyście, byście przypadły
	3rd	przypadłby, by przypadł	przypadłaby, by przypadła	przypadłoby, by przypadło	przypadliby, by przypadli	przypadłyby, by przypadły
	impersonal	przypadnięto by
imperative	1st	niech przypadnę			przypadnijmy
	2nd	przypadnij			przypadnijcie
	3rd	niech przypadnie			niech przypadną
anterior adverbial participle		przypadłszy
verbal noun		przypadnięcie

Related terms

(noun):

• przypadek

Further reading

• przypaść in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• przypaść in Polish dictionaries at PWN