przyleźć

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From przy- +‎ leźć.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /ˈpʂɘ.lɛɕt͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɘlɛɕt͡ɕ
  • Syllabification: przy‧leźć

Verb

[edit]

przyleźć pf (imperfective przyłazić)

  1. (colloquial, intransitive, derogatory) to show up somewhere, to show one's ugly mug

Conjugation

[edit]
Conjugation of przyleźć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive przyleźć
future tense 1st przylezę przyleziemy
2nd przyleziesz przyleziecie
3rd przylezie przylezą
impersonal przylezie się
past tense 1st przylazłem,
-(e)m przylazł
przylazłam,
-(e)m przylazła
przylazłom,
-(e)m przylazło
przyleźliśmy,
-(e)śmy przyleźli
przylazłyśmy,
-(e)śmy przylazły
2nd przylazłeś,
-(e)ś przylazł
przylazłaś,
-(e)ś przylazła
przylazłoś,
-(e)ś przylazło
przyleźliście,
-(e)ście przyleźli
przylazłyście,
-(e)ście przylazły
3rd przylazł przylazła przylazło przyleźli przylazły
impersonal przyleziono
conditional 1st przylazłbym,
bym przylazł
przylazłabym,
bym przylazła
przylazłobym,
bym przylazło
przyleźlibyśmy,
byśmy przyleźli
przylazłybyśmy,
byśmy przylazły
2nd przylazłbyś,
byś przylazł
przylazłabyś,
byś przylazła
przylazłobyś,
byś przylazło
przyleźlibyście,
byście przyleźli
przylazłybyście,
byście przylazły
3rd przylazłby,
by przylazł
przylazłaby,
by przylazła
przylazłoby,
by przylazło
przyleźliby,
by przyleźli
przylazłyby,
by przylazły
impersonal przyleziono by
imperative 1st niech przylezę przyleźmy
2nd przyleź przyleźcie
3rd niech przylezie niech przylezą
anterior adverbial participle przylazłszy
verbal noun przylezienie

Further reading

[edit]
  • przyleźć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • przyleźć in Polish dictionaries at PWN