From przy- + leźć.
przyleźć pf (imperfective przyłazić)
- (colloquial, intransitive, derogatory) to show up somewhere, to show one's ugly mug
Conjugation of przyleźć pf
|
przyleźć
|
przylezę
|
przyleziemy
|
przyleziesz
|
przyleziecie
|
przylezie
|
przylezą
|
przylezie się
|
przylazłem, -(e)m przylazł
|
przylazłam, -(e)m przylazła
|
przylazłom, -(e)m przylazło
|
przyleźliśmy, -(e)śmy przyleźli
|
przylazłyśmy, -(e)śmy przylazły
|
przylazłeś, -(e)ś przylazł
|
przylazłaś, -(e)ś przylazła
|
przylazłoś, -(e)ś przylazło
|
przyleźliście, -(e)ście przyleźli
|
przylazłyście, -(e)ście przylazły
|
przylazł
|
przylazła
|
przylazło
|
przyleźli
|
przylazły
|
przyleziono
|
przylazłbym, bym przylazł
|
przylazłabym, bym przylazła
|
przylazłobym, bym przylazło
|
przyleźlibyśmy, byśmy przyleźli
|
przylazłybyśmy, byśmy przylazły
|
przylazłbyś, byś przylazł
|
przylazłabyś, byś przylazła
|
przylazłobyś, byś przylazło
|
przyleźlibyście, byście przyleźli
|
przylazłybyście, byście przylazły
|
przylazłby, by przylazł
|
przylazłaby, by przylazła
|
przylazłoby, by przylazło
|
przyleźliby, by przyleźli
|
przylazłyby, by przylazły
|
przyleziono by
|
niech przylezę
|
przyleźmy
|
przyleź
|
przyleźcie
|
niech przylezie
|
niech przylezą
|
przylazłszy
|
przylezienie
|
- przyleźć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- przyleźć in Polish dictionaries at PWN