From Wiktionary, the free dictionary
From przykucać -nąć
przykucnąć pf imperfective przykucać
( intransitive ) cower , to crouch , to squat
Synonyms: przycupnąć przysiąść
Conjugation of przykucnąć pf
person
singular
plural
infinitive
przykucnąć
future tense
1st
przykucnę przykucniemy
2nd
przykucniesz przykucniecie
3rd
przykucnie przykucną
impersonal
przykucnie się
past tense
1st
przykucnąłem -(e)m przykucnął przykucnęłam -(e)m przykucnęła przykucnęłom -(e)m przykucnęło przykucnęliśmy -(e)śmy przykucnęli przykucnęłyśmy -(e)śmy przykucnęły
2nd
przykucnąłeś -(e)ś przykucnął przykucnęłaś -(e)ś przykucnęła przykucnęłoś -(e)ś przykucnęło przykucnęliście -(e)ście przykucnęli przykucnęłyście -(e)ście przykucnęły
3rd
przykucnął przykucnęła przykucnęło przykucnęli przykucnęły
impersonal
przykucnięto
conditional
1st
przykucnąłbym bym przykucnął przykucnęłabym bym przykucnęła przykucnęłobym bym przykucnęło przykucnęlibyśmy byśmy przykucnęli przykucnęłybyśmy byśmy przykucnęły
2nd
przykucnąłbyś byś przykucnął przykucnęłabyś byś przykucnęła przykucnęłobyś byś przykucnęło przykucnęlibyście byście przykucnęli przykucnęłybyście byście przykucnęły
3rd
przykucnąłby by przykucnął przykucnęłaby by przykucnęła przykucnęłoby by przykucnęło przykucnęliby by przykucnęli przykucnęłyby by przykucnęły
impersonal
przykucnięto by
imperative
1st
niech przykucnę przykucnijmy
2nd
przykucnij przykucnijcie
3rd
niech przykucnie niech przykucną
anterior adverbial participle
przykucnąwszy
verbal noun
przykucnięcie
przykucnąć in Wielki słownik języka polskiego , Instytut Języka Polskiego PANprzykucnąć in Polish dictionaries at PWNWładysław Matlakowski (1891 ) “przykucnąć Sprawozdania Komisyi Językowej Akademii Umiejętności , volume 4, Krakow: Drukarnia Uniwersytetu Jagiellońskiego, page 368 
